Metaverse nedir?

Metaverse’nin ne olduğunu ve nasıl çalışacağını mı merak ediyorsunuz? Bu fütüristik teknoloji hakkında bilmeniz gereken her şeyi tartışıyoruz.

Ekim 2021’de Facebook sürpriz bir duyuru yaptı. Ana şirket olan Facebook Inc., adını Meta Platforms olarak değiştirecekti. Bu yeniden markalaşma, şirketin işleri internette yapmanın yeni bir yoluna geçişinin bir parçasıdır. Meta Platformlar adlar açısından oyunun ilerisindeyken, metaverse herhangi bir şirketin mülkü değildir. 

Metaverse fikri yeni değil. Neal Stephenson, 1992’de etkili siberpunk romanı Snow Crash’te bu terimi icat etti.

Eski adıyla Facebook olarak bilinen şirket, bir süredir bu hamlenin zeminini hazırlıyordu. Yaklaşık on yıl önce, sanal gerçeklik başlığı üreticisi Oculus VR’yi satın aldı – bu süreçte elde edilen teknoloji muhtemelen meta evrenin temelini oluşturacak. Şirket, geçen yıl metaverse ile ilgili teknolojilere sessizce yaklaşık 10 milyar dolar akıttı.

Ve bu fikre inanan sadece bir şirket değil. Ocak 2022’de Microsoft , “meta evrenin yapı taşlarını” sağlamak için video oyunu ezici gücü Activision Blizzard’ı rekor kıran 70 milyar dolara satın alacağını duyurdu . Bunu bir perspektife oturtmak gerekirse, bu, 2021’de (diğerlerinin yanı sıra yan kuruluşları The Elder Scrolls, Doom ve Fallout’u üreten) Zenimax Media için belirlenen fiyatın yaklaşık on katı.  

Bazıları için bu, internetin ortaya çıkışından bu yana en büyük teknoloji devriminin eşiğinde olduğumuzun bir işareti. Ve internet gibi, dönüştürücü olacak ve küçük bir Silikon Vadisi çetesinin dışındaki herkes tarafından tamamen beklenmedik olacak.

Beğenin ya da beğenmeyin, metaverse geliyor. AI, CRISPR, Nesnelerin İnterneti ve diğer dönüştürücü gelecek teknolojilerinde olduğu gibi, faydalar ve riskler getirecek. Bu riskleri önceden değerlendirmek önemlidir.

Metaverse’yi Tanımlama

Metaverse’yi birbirine bağlı bir dizi sanal dünya olarak düşünebilirsiniz . Bir alanda bulunan öğeler diğerine aktarılabilir. Bu, varlıkların belirli bir platforma kilitlendiği mevcut durumla çelişiyor. Örneğin, en son FIFA oyununda Zlatan Ibrahimovic’i indirirseniz onu Call of Duty’ye (veya bir Zoom aramasına veya PowerPoint sunumuna) aktaramazsınız.

Meta veri deposunu tanımlayan bu birlikte çalışabilirliktir. Bazı oyunlarda ürün satın alabilirken, diğerinde çevrimiçi etkinliklere katılabiliyoruz, ancak bunların hepsi ayrı deneyimler. Her şeyi birbirine bağlayarak, şu anda bildiğimiz internetten farklı bir şey elde ediyoruz.

Wired’den Eric Ravenscroft, ‘Siberuzay’ terimiyle bir karşılaştırma yapıyor. Bu iki terim çoğu zaman birbirinin yerine kullanılabilir, çünkü ikisi de belirli bir teknolojiyi ifade etmez, daha çok teknolojiyi kullanma şeklimizdeki bir değişikliği ifade eder.

Metaverse nasıl çalışabilir?

Tüm bunların pratikte nasıl çalışabileceği hakkında spekülasyon yapmak zordur. Meta Inc bile bir resim çizmek için oldukça yaratıcı bazı CGI çalışmalarına başvurmak zorunda kaldı. Bir tanıtım videosunda, bir adamın masada oturduğu, gözlük taktığı ve birdenbire sanal iş arkadaşları tarafından çevrelendiği görülüyor.

Ancak prensipte fikir, meta evrenin gerçek dünyanın üzerine binebileceği ve belki de ondan ayırt edilemez hale gelebileceğidir. Bir 3D kulaklık takabilir ve sizin ve iş arkadaşlarınızın sanal avatarlarla temsil edildiği bir toplantıya dalabilirsiniz. Daha sonra aynı teknolojileri kullanarak konser gibi sosyal bir etkinliğe gidebilirsiniz. 

Hatta sanal gerçeklik kullanarak derslere katılabilirsiniz ; bu, geleneksel yöntemlerle imkansız olan bir ölçekte eğitime erişim anlamına gelir. Örneğin, sanal bir sınıf ortamından anında tarihi bir ortamda sanal bir tura geçebilirsiniz .

Bu geçişin iş gücü için son derece önemli olacağı açıktır. Yeni tür işler yaratacak ve diğerlerini geçersiz kılacaktır. Yeni bir dijital kariyer düşünüyorsanız , bu tam da gereken hızlı başlangıç ​​olabilir.

Metaverse oyun

Metaverse – ve onunla ilişkili teknolojilerle ilgili hemen hemen her tartışma, ağırlıklı olarak oyun oynamaya odaklanır. Ne de olsa video oyunları sanal dünyalarda gerçekleşir ve bu nedenle metaverse ile ilgili inovasyonun keskin ucunda olmaları şaşırtıcı değildir.

Microsoft’un Activision Blizzard’ı satın aldığını duyuran CEO Satya Nadella durumu açık bir şekilde ortaya koydu: “Oyun, günümüzde tüm platformlarda eğlencenin en dinamik ve heyecan verici kategorisidir ve metaverse platformlarının geliştirilmesinde önemli bir rol oynayacaktır.”

VR, AR ve MR’ye başlarken

Metaverse, simüle edilmiş bir ortam oluşturmaya dayanacaktır . Bu , bir tür sanal gerçeklikten yararlanmak anlamına gelir. Kullanılan bazı terminoloji üzerinde duralım.

Sanal Gerçeklik , dijital olarak oluşturulmuş ortamların gerçek ortamların yerini aldığı yerdir. Genel olarak konuşursak, bu terim çoğunlukla, gerçek dünyayı unutacak şekilde benlik algınızın yerini alan bir ortamı tanımlamak için kullanılır. Bu, başınızı çevirip etrafa bakmanıza izin veren stereoskopik görseller, ses ve hareket sensörleri aracılığıyla elde edilir.

Modern VR kulaklıklarıyla birleştirilen işlemedeki ilerlemeler, muhtemelen gerçekliğin oldukça ikna edici bir taklidini sağlayacaktır. Bunun gerçekleşmeye ne kadar yakın olduğunu henüz anlamadıysanız , gerçek zamanlı işleme için gerçekten benzeri görülmemiş bir şey yaratmak için çok çeşitli işleme tekniklerini bir araya getiren en son Unreal 5 gösterimine bir göz atabilirsiniz . On yıl içinde bazı oyunların gerçek dünyadan ayırt edilmesi tamamen imkansız görünüyor.  

Artırılmış gerçeklik , sanal öğelerin gerçek dünyanın üzerine bindirildiği yerdir. Black Mirror gibi bilim kurgu şovlarında bu, retinanızın içine dijital olarak yansıtılan bir kalp atış hızı monitörü almak anlamına gelebilir. Gerçek dünyada Pokémon Go, AR’nin iyi bir örneğidir. Bu iki kavram arasındaki aşama, özel gözlük takmayı içerebilir – ancak insanları bunun yapmaya değer olduğuna ikna etmek, biraz kültürel değişim gerektirebilir. 

Karma gerçeklik, artırılmış gerçeklikle büyük ölçüde örtüşen bir terimdir. Gerçek ve sanal dünyaların bir karışımını sunar ve kulaklığınızı çıkarmadan her ikisiyle de sorunsuz bir şekilde etkileşime geçmenizi sağlar.

Metaverse, kripto para birimleri ve NFT’ler

Metaverse kripto para birimleri

Yatırımcılar , metaverse özellikli gelecekten yararlanmayı vaat eden bir avuç kripto para birimine akın etmeye başladı . Bilmiyorsanız, bir kripto para birimi, bir bankaya veya devlet para otoritesine ihtiyaç duymadan kullanılabilen bir sanal ödeme türüdür. 

Bu yenilikler, büyük kurumsal yapılara dayanmayan daha merkezi olmayan bir yaklaşıma sahip olma eğilimindedir. Belki zamanla bunlar tek bir metaverse madeni paraya dönüşecek – ama şu an için tamamen farklı icatlar.

Sandbox , bir metaverse para birimi için makul bir aday sunar. Ethereum blok zincirine dayanan merkezi olmayan bir oyun platformudur. Oyunun para birimi olan SAND, mülkiyeti kriptografik olarak kilitlenebilen dijital varlıkları satın almak için kullanılabilir. Yani, SAND kullanarak dijital bir inek satın alabilirsiniz ve Sandbox blok zinciri o ineğin sahibi olduğunuzu ve başka hiç kimsenin olmadığını kanıtlamak için kullanılabilir.

Metaverse’deki NFT’ler

Değiştirilemez Jetonlar (veya NFT’ler), başka bir kriptografik varlık biçimidir. Kripto para birimlerinin aksine, bölünemezler veya aynı jetonlarla değiştirilemezler – her jeton benzersizdir. Yani az önce bahsettiğimiz dijital inek bu kategoriye girebilir (eğer onun gibi başka inekler yoksa). 

Başka bir Ethereum tabanlı sanal platform olan Decentraland , yerel kripto para birimi MANA ile birlikte çalışan LAND adlı bir dijital emlak sistemi kullanıyor. İkisi değiş tokuş edilebildiğinden, platformun sakinleri çevrimiçi kreasyonlarından para kazanabilir. Axie Infinity hemen hemen aynı şeyi yapar, ancak arazi satmak yerine Axies adı verilen benzersiz canavarlar satarsınız.

metaverse pazarlama

Kısa süre sonra bu sanal ortamda milyarlarca insan yaşayacaksa, o zaman alınıp satılacak çok sayıda insan ilgisi olacaktır. VR, markaların hikayelerini anlatmaları için mükemmel bir fırsat sunuyor. Bu platformlardan en iyi şekilde yararlanmak istiyorsak, tamamen yeni yöntemler geliştirmemiz gerekecek .  

Ürün yerleştirme, sanal ortamlarda yerleşik bir uygulamadır ve oyun, reklamverenler için verimli bir zemin oluşturur . Yarış oyunları gerçek hayattaki arabaları, spor oyunları ise gerçek hayattaki reklam panolarını içerir. Deliveroo, Animal Crossing’de sanal sürücülerin yiyecek dağıtmasını sağlayarak bunu dikkat çekmeden yapmayı başardı. Louis Vuitton, markasını tanıtmak amacıyla bütün bir oyunu piyasaya sürdü.

Metaverse ile ilgili sorunlar

Başlangıçta listelediğimiz tüm kurgusal meta evrenler hakkında bir şeyler fark etmiş olabilirsiniz. Onlarda sanal dünya neredeyse her zaman distopiktir. Matrix’te Neo, söz konusu kabustan gerçek dünyaya kaçarak ve diğer herkesi de serbest bırakarak başlar (spoyler uyarısı). Tür boyunca bu arkın yankılarını bulacaksınız. Star Trek’in görünüşte iyimser geleceğinde bile, Reginald Barclay sanal güverteye bağımlı hale gelir.

Öyleyse, gerçek Metaverse’nin kötü bir şey olması muhtemel mi? Hangi olumsuzlukları tahmin edebiliriz?

Meta veri deposunda kötü davranış

Sosyal medyada herhangi bir varlığı olan herkesin size söyleyeceği gibi, insanlar internette gerçek hayatta olduğundan çok farklı davranırlar. Küfür edecek kadar kabalar. İnternette kasıtlı olarak insanlara eziyet etmeyi içeren trol alt kültürü, tamamen yeni ve yenilikçi ahlaksızlık biçimleri sağladı. 

Şu anki haliyle internet, kötü aktörlerin kol gezdiği ve geri kalan herkesin marjinalize edildiği bir “Vahşi Batı” olarak tanımlanıyor. Bireyler veya teknoloji devleri için kişisel sorumluluk konusunda çok az şey var. Teknoloji kuşkusuz pek çok fayda sağlamış olsa da radikalleşmeye, baskıya, bölünmeye ve yanlış bilgilendirmeye de yardımcı oldu. 

Bir metaverse’nin ortaya çıkışı, bu olumsuz sonuçları pekala artırabilir, çünkü bu, geleneksel internetten çok daha sürükleyici bir mertebedir. Bir Twitter yığını korkunç hissettirebiliyorsa, size bağıran tüm insanlar gerçekçi bir şekilde gösterilseydi bunun ne kadar kötü olacağını bir düşünün.

Mahremiyet

Facebook zaten kullanıcıların gerçek adlarını, adreslerini ve telefon numaralarını göndermelerini şart koşuyor. Son zamanlarda, WhatsApp gizlilik şartlarını, verilerin toplanıp ana şirkete gönderildiğini makul bir şekilde görebilecek şekilde değiştirdiğinde eleştiri aldılar. Meta’nın kendisi buna karşı çıksa da WhatsApp, İrlanda’daki veri koruma yetkilileri tarafından şimdiye kadarki en büyük ikinci GDPR cezası olan 190 milyon sterlin para cezasına çarptırıldı.

Özellikle dijital kimliklerimiz, kişisel bilgilerimizi büyük teknoloji şirketlerine ve onların sponsorlarına vermemize bağlıysa, metaverse’nin tanıtılmasıyla sorunun daha da karmaşık hale gelmesi muhtemeldir.

Bağımlılık

Sanal dünya gerçekten bu kadar zorlayıcıysa, o zaman neredeyse kaçınılmaz olarak bağımlılık yapar. Bu metaverse’ye özgü bir sorun değil: onlarca yıldır oyun tasarımcıları, bizi zorla tıklamaya zorlamak için hangi kaldıraçları kullanmaları gerektiğini biliyorlardı.

Diablo, 90’ların ortalarında rastgele bir ganimet özelliği yaptı – bir canavarı öldürün ve çok küçük bir şansla benzersiz bir ganimet parçası elde edin. O zamandan beri, ganimet kutusu sanatı, milyonlarca oyuncunun sanal ürünler şansı için gerçek dünya parasını takas etmeyi düşünmediği bir noktaya kadar rafine edildi.

Tabii ki, bu oyun tasarımcıları, kumar endüstrisi tarafından çok daha uzun süredir bilinen psikolojik güvenlik açıklarından yararlanıyorlar. Kumar makineleri, kumarbazları günlerce mest eder; Fareler , ödülleri rasgele dağıtıldığında, zorunlu olarak bir kola basmaya ikna edilebilir .

Metaverse, ödülü çok daha sonuçsal ve içgüdüsel hale getirerek bu tür zorlayıcı davranışları makul bir şekilde artırabilir. Diablo, bir iblisten düşen kaba bir şekilde işlenmiş bir silah karşısında bizi heyecanla zıplatabilirse, o zaman oyuncuların nasıl giderek daha sık sanal dünyaya geri dönmeye şartlandırılabileceğini ve nihayetinde onu tercih edebileceğini görmek kolaydır. gerçek.

Tüm bunlara karşı koymak için, insanlardan maruziyetlerini sınırlamaları, kendi dijital sağlıklarına önceden ilgi duymaları ve ara sıra kendilerini bir dijital detoksla tedavi etmeleri istenebilir.

Metaverse’e gerçekten ihtiyacımız var mı?

Bu sorunun basit cevabı hayır. Metaverse’ye ihtiyacımız yok. Ancak aynı şey internet, bilgisayarlar, araba, tekerlek ve hemen hemen her tür teknoloji için de söylenebilir.

Metaverse durumunda, üretken avantajları ölçmek zordur. Çok fazla değişken var. Bir içten yanmalı motorun çıkışını ‘beygir gücü’ cinsinden tanımlayabiliriz. Aynı şeyi bu yeni teknolojilerle yapmak daha zor. 

İnternet, önceki eğilimleri hızlandırmasının yanı sıra (gazetelerin hızla çoğalması ve metin yoluyla fikir alışverişi gibi), işleri yapmanın tamamen yeni yollarını da doğurdu. 2000 yılında yaşayan bir kişiye Twitter’ın Westminster siyasi haberciliği üzerindeki etkisini açıklayacak olsaydınız, size biraz eksantrikmişsiniz gibi davranılabilirdi.

Twitter’ın ne olduğunu ve bu tür bir hizmetin insan beyni ve insan toplumu üzerindeki etkilerini açıklamanız gerekir. Bu tür bir teknoloji gelmeden önce, bu etkiler çoğunlukla bilinemezdi – deneyi neler olabileceğini keşfetmek için yapmamıştık. Aynısı neredeyse kesinlikle meta veri deposu için de geçerlidir.

Son düşünceler

Meta’nın pazarlama departmanı, holografik telekonferans ve simüle edilmiş ofis yaşamıyla tamamlanmış sanal dünyadaki bir hayatın pembe bir resmini çizebilirken, böyle bir geleceğin altında yatan teknoloji henüz inşa edilmedi.

Modern internet, yalnızca ileri görüşlü bir azınlığın gerçekten tahmin ettiği bir yönde gelişti. Metaverse’nin gelecekteki yörüngesini tahmin etmenin benzer şekilde zor olacağını varsaymak için her türlü neden var.